سر آغاز

                   به نام آنکه جان را فکرت آموخت   چراغ دل به نور جان برافروخت  

                                    با اهدای  صمیمانه ی ، گرم ترین سلام                                                  روی سخن با همه ی عزیزانیست که به این دفترچه سر می زنند و زمانی را با مطالب آن همراه می شوند . دفترچه ای که مطالب آن به « موسیقی ایرانی » می پردازد .

همان موسیقی که گاه به آن سنتی ، گاهی اصیل و گاهی ملی اطلاق می کنند. که آوا هایی که در فرم ها و به اصطلاح سبک های مختلف ارایه شده اند( و البته متجلی از وجود انسانهای ایرانی ی آگاهی که در این خاک پاک زیسته و با مردمان و امور مربوط به آنها در ارتباط بوده اند و هستند و خواهند بود ) ، همه  مستحق دریافت لقب « موسیقی ایرانی » اند .

من خود در زمینه موسیقی دستگاهی ایرانی قدم برمی دارم و طبیعتا در این مباحث بیشتر به این مقوله می پردازم. بویژه مایلم به « موسیقی کلاسیک » یعنی آنچه درآموزش بکار می آید، تمرکز داشته باشم. امیدوارم در این گردش بی انتها حمایت و همراهی شوم. همچنین بتوانم در مسیر حرکت، نگاهی نیز بر دیگر فرم های موسیقی ایران بیندازم. 

البته با کمک گرفتن ازهمکارانی که به این فرم ها آگاهی دارند.

      می گویند : بزرگترین آرزو در بی آرزوییست. اما باز آرزویی برای خود و شما عزیزان دارم ؛ 

                                                    و این است : 

        {امیدوارم این نشأه مظهر تجلی متعالی ترین ارتباط با همه ی امور عالم قرار گیرد}